عواقلغتنامه دهخداعواق . [ ع ُ ] (ع اِ) آوازی است که از شکم ستور برآید وقت رفتار. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). صوتی است که از شکم دابه خارج میشود هنگام راه رفتن . (از اقرب الموارد). عَویق . رجوع به عویق شود.
