عمیة

عمیة. [ ع َ می ی َ ] (ع ص ) مؤنث عَمی . زن کور. (از ناظم الاطباء). || (اِمص ) گمراهی و ستیهیدگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). گمراهی و لجاجت . (از اقرب الموارد): فیهم عمیتهم ؛ أی جهلم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عُمیَّة. رجوع به عمیة شود.