عمرو لخمی

عمرو لخمی . [ ع َ رِ ل َ ] (اِخ ) ابن هند لخمی . پادشاه حیره در زمان جاهلیت . نسبت او به مادرش هند (عمه ٔ امری ءالقیس شاعر) مشهور است . اما نسب اصلی وی عمروبن منذربن امری ءالقیس بن نعمان بن اسود، از بنی لخم ، از بنی کهلان است . او را لقب محرق نیز داده اند بجهت اینکه یکصد تن از بنی تمیم را بخاطر جنایتی که کرده بودند بسوزانید. وی شخصی سختگیر بود و قبائل عرب به اطاعت او درآمدند. رسول اکرم (ص ) در زمان حیات وی متولد شد. سلطنت عمرو پانزده سال بطول انجامید و در حدود سال 45 هَ .ق . به دست عمروبن کلثوم شاعر به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی ). رجوع به آل نصر شود.