عمرمکرم

عمرمکرم . [ ع ُم َ م َ رَ ] (اِخ ) ابن حسین اسیوطی . از مجاهدان مصر در قرن سیزدهم هجری . وی در حدود سال 1168 هَ .ق . در اسیوط متولد شد و تحصیلات خود را در ازهر بپایان رساند. و بسال 1208 هَ .ق . نقیب اشراف گشت . و چون بسال 1213 هَ .ق . فرانسویان بندر اسکندریه را اشغال کردند و بسوی قاهره پیش راندند، عمرمکرم به مقابله ٔ آنان برخاست ، ولی در این مقاومت شکست خورد و سالها با فرانسویان ، سپس با قوای انگلستان در جنگ و ستیز بود. بسال 1220 هَ .ق . که محمدعلی پاشا والی مصر گشت ، به پاس کمکهایی که عمرمکرم به وی کرده بود، او را مقرب خود ساخت ؛ ولی پس از اندکی بین آن دو اختلاف افتاد و او را به دمیاط تبعید کرد و از آنجا به طنطا منتقل گشت وبسال 1237 هَ .ق . در این شهر درگذشت . (از الاعلام زرکلی از تاریخ جبرتی ج 4، و تاریخ الحرکة القومیة ج 3 ص 95، و سیرة السید عمرمکرم تألیف فرید ابی حدید).