عمایت

عمایت . [ ع َ ی َ ] (ع اِمص ) عمایة. گمراهی و ضلالت . (ناظم الاطباء) (از لسان العرب ). || ستیهیدگی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). غوایت و لجاج در باطل . (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). لجاجت . نافرمانی . عَماءة. عَمیّة. عمّیّة. رجوع به عماءة و عمیة شود : ابوعلی هم بر آن غوایت و عمایت مصرّ و مستمر. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 120). || (اِ) بقیه ٔ تاریکی شب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از تاج العروس ). تاریکی صبحگاهی . (از لسان العرب ). عمایةالصبح ؛ بقیه ٔ تاریکی از شب پیش از آن . (از متن اللغة). || قطعه ابر متراکم . (از لسان العرب ) (از متن اللغة). عَماءة. عَماة. رجوع به عماءة و عماة شود.