عمارةلغتنامه دهخداعمارة. [ ع ُ رَ ] (اِخ ) ابن عمروبن امیةبن خویلدبن عبداﷲبن ایاس بن عبدبن ناشرةبن کعب بن جدی بن ضمره ٔ ضمری . صحابی بود. رجوع به عماره ٔ ضمری شود.
