علی خوئیلغتنامه دهخداعلی خوئی . [ ع َ ی ِ خ ُ ] (اِخ ) ابن علیرضا خوئی . شاعر بود (1292 - 1350 هَ . ق .). او را دیوان شعری است محتوی بر اشعار عربی و فارسی . (از الذریعه ٔ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 745 بنقل از الحدیقة المبهجه ٔ اردوبادی ).
