علیقة

علیقة. [ ع َ ق َ ](ع اِ) کابین زن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || شتر که همراه قوم فرستی تا خواربار آورند. (منتهی الارب ). شتری که بقصد آوردن خواربار با قومی فرستند در برابر مزد، تا با آن خواربار بیاورند. (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة): علّقت ُ مع فلان علیقة و أرسلت ُ معه علیقة. (منتهی الارب ) (تاج العروس ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). ج ، عَلائق .