علیاحضرتلغتنامه دهخداعلیاحضرت . [ ع ُل ْ ح َ رَ ] (ص مرکب ) مؤنث أعلی حضرت . عنوانی و خطابی ملکه و امپراطریس را. عنوان و لقب رسمی ، ملکه و شهبانو را، خواه در زمان سلطنت شوی او و یا سلطنت فرزند یا فرزندان وی .
