علون
لغتنامه دهخدا
علون . [ ع ُ ] (ع مص ) آشکارا شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادرزوزنی ) (از منتهی الارب ). ظاهر شدن و منتشر شدن . خلاف مخفی شدن . (از اقرب الموارد). || پیدا گردانیدن : علنته ؛ پیدا گردانیدم آنرا. لازم و متعدی است .(از منتهی الارب ). و نیز رجوع به عَلن و علانیة شود.