علاق

علاق . [ ع َ ] (ع اِ) دوستی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || نظر و نگاه . (ناظم الاطباء). || علف و قوت و خورش روزگذار ستور: ما لنا من علاق ؛ أی من مرتع. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || ناشتاشکن . (اقرب الموارد). || ماترک الحالب بالناقة علاقاً؛ أی لم یدع فی ضرعها شیئاً. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || راه . || چوب که از آن چرخ چاه آویزند. || چرخ چاه . || رسن دلو. || دلو بزرگ . || چرخ دلو. || رسن آویخته در بکره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گوشت پاره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).