عقائص
لغتنامه دهخدا
عقائص . [ ع َ ءِ ] (ع اِ) عقایص . ج ِ عَقیصَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). مویهای بافته و تاب داده . (آنندراج ). رجوع به عقیصة شود :
معنبر ذوائب معقد عقائص
مسلسل غدایر سجنجل ترائب .
معنبر ذوائب معقد عقائص
مسلسل غدایر سجنجل ترائب .
حسن متکلم .