عفیف تلمسانی

عفیف تلمسانی . [ ع َ ف ِ ت ِ م ِ ] (اِخ ) سلیمان بن علی بن عبداﷲبن علی کومی تلمسانی ، ملقب به عفیف الدین . شاعر قرن هفتم هجری . اصل او از قبیله ٔ کومه است ، به سال 610 هَ . ق . متولد شد و در بلاد روم سیاحت کرد سپس ساکن دمشق شد. او صوفی مذهب و بر روش ابن العربی بود. و به سال 690 هَ. ق . در دمشق درگذشت . او را کتب بسیاری است که از آن جمله است : شرح مواقف نفزی ، شرح الفصوص ابن عربی ، کتابی در عروض . و نیز دیوان شعری دارد. (از الاعلام زرکلی به نقل از النجوم الزاهرة و البدایة والنهایة و آداب اللغة العربیة و شذرات الذهب و فوات الوفیات ).