عشق پیچان
لغتنامه دهخدا
عشق پیچان . [ ع ِ ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نباتی است که بر درخت پیچد، گل آن سرخ باشد، و در عرف آن را عشق پیچه گویند. (غیاث اللغات ). نباتی است بیاره دار، و در هندوستان بغایت شهرت دارد. (آنندراج ). لبلاب . (ناظم الاطباء) :
صید نخچیر بیابان تا کند در دام زلف
شاخ آهو بر سرش چون عشق پیچان سبز شد.
صید نخچیر بیابان تا کند در دام زلف
شاخ آهو بر سرش چون عشق پیچان سبز شد.
حاذق (از آنندراج ).