عشرتخانه

عشرتخانه . [ ع ِ رَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) محل شادی و خوشگذرانی . عشرت گاه . (فرهنگ فارسی معین ) : نوای نشاط و خرمی به عشرتخانه ٔ ناهید رسانید. (حبیب السیر چ تهران ج 3 ص 155). در بعضی از منزهات بستانها و عشرتخانه ها به عیش و نشاط و طرب مشغول بود. (تاریخ قم ص 145).