عشراء

عشراء. [ ع ُ ش َ ] (ع ص ، اِ) شتر ماده ٔ باردار که ده یا هشت ماه بر حمل آن گذشته باشد و نام «مخاض » از او زایل شده . یا ناقه ای که مانند زنان نفساء باشد بعدِ بچه آوردن . ج ، عُشَراوات ، عِشار. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و تثنیه ٔ آن عُشَراوان شود. (منتهی الارب ). || قُلَه ، که از بازیچه های کودکان است . (از اقرب الموارد). عویشراء. و رجوع به عویشراء شود. || ج ِ عَشر. (منتهی الارب ). رجوع به عشر شود.