عرفان
لغتنامه دهخدا
عرفان . [ ع ِ رِف ْ فا ] (اِخ ) نام صاحب آن راعی و چوپان که در حق صاحب خود چنین گفته است :
کفانی عرفان لکری و کفیته
کلوء النجوم و النعاس معانقه .
کفانی عرفان لکری و کفیته
کلوء النجوم و النعاس معانقه .
(از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).