عرفاص

عرفاص . [ ع ِ] (ع اِ) تازیانه ای که بدان ادب نمایند و سلطان عقاب نماید. (منتهی الارب ). سوط، که سلطان بوسیله ٔ آن مجازات کند. (از اقرب الموارد). تازیانه . (دهار). || توک پی دراز. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || توک پی که بدان سرهای چوب کجاوه بندند. (منتهی الارب ). خصله و دسته ٔ موی که سرهای چوبهای هودج را بدان بندند. (از اقرب الموارد). ج ، عَرافیص . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).