عرضنة

عرضنة. [ ع ِ رَ ن َ ] (ع ص ) ناقة. عرضنة؛ شتر ماده یک رویه رونده به نشاط. (منتهی الارب ). ناقه ای که عادت دارد با نشاط راه رود. (از اقرب الموارد). ج ، عرضنات . (ناظم الاطباء). || (اِمص ) هو یمشی العرضنة؛ یعنی از نشاط سرکشی میکند در رفتار. (منتهی الارب ). راه رفتن او آنچنان است که در آن نوعی سرکشی ، از چابکی وجوددارد. (از اقرب الموارد). || نظرالیه عرضنة؛ أی بمؤخر عینه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد)، یعنی بگوشه ٔ چشم نگریست به سوی او. (ناظم الاطباء).