عربدة

عربدة. [ ع َ ب َ دَ ] (ع اِمص ) بدخوئی . (منتهی الارب ). بدخلقی . (از قطر المحیط). || جنگجویی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نبرد و پیکارو مجادله و هنگامه و غوغا و شورش . (ناظم الاطباء).
- عربده آوردن ؛ داد و بیداد راه انداختن . بانگ و فریاد کشیدن . بانگ و فریاد داشتن بر کسی از سر مستی با خشم و بدخویی .