عبنقس
لغتنامه دهخدا
عبنقس . [ ع َ ب َ ق َ ] (ع ص ) مرد بدخوی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || نازک تن . درازبالا از مردان . (اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || کسی که دو جده ٔ او از جانب پدرش عجمی باشند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
