ترجمه مقاله

عبدا

لغت‌نامه دهخدا

عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن عباس ، مکنی به ابوجعفر و معروف به منصور. وی دومین خلیفه ٔ عباسی و نخستین کس از ملوک عرب است که به علوم توجه کرد.وی عارف به فقه و ادب بود و در فلسفه و علم فلک تقدمی داشت و به علما محبت میکرد و پس از مرگ برادرش سفاح به سال 136 هَ . ق . به خلافت رسید. شهر بغداد را به سال 145 هَ . ق . او بنا کرد. در زمان او اعراب به علوم یونان و ایران توجه کردند. در عهد او محمدبن ابراهیم فزاری نخستین اسطرلاب را ساخت . منصور از لهو و لعب گریزان و مردی جدی و متفکر بود. توقیعات او در کمال بلاغت است . به سال 95 هَ . ق . متولد شد. و در 158هَ . ق . به بئر میمون در مکه درگذشت . وی مدت 12 سال خلافت کرد. رجوع به آل عباس شود. (از الاعلام زرکلی ).
ترجمه مقاله