عبدالحمید

عبدالحمید. [ ع َ دُل ْ ح َ ] (اِخ ) ابن عیسی بن عمرویه ، مکنی به ابومحمد و ملقب به شمس الدین از علماء کلام بود. وی از مردم خسروشاه یکی از قراء تبریز است . در دمشق و کرک اقامت گزید از تألیفات اوست : اختصار المهذب در فقه شافعی و اختصار الشفاء ابن سینا و تلخیص الاَّیات البینات فخر رازی . وی به سال 580 هَ . ق . متولد شد و در 652 درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).