عبدالحفیظ

عبدالحفیظ. [ ع َ دُل ْ ح َ ] (اِخ ) ابن حسن بن محمد الحسنی العلوی ، مکنی به ابوالمواهب . از سلاطین دولت علویه ٔ مغرب اقصی است . وی به سال 1280 هَ . ق . در فاس متولد شد و به سال 1356 هَ . ق . درگذشت و در فاس به خاک سپرده شد. از تألیفات اوست : منظومة فی مصطلح الحدیث . الجواهر اللوامع فی نظم جمع الجوامع. یاقوتة الحکام فی مسائل القضاء و الاحکام . العذب السلسبیل فی حل الفاظ الخلیل در فقه مالکی . کشف القناع عن اعتقاد طوائف الابتداع در رد بر بعض متصوفه . نیل النجاح و الفلاح فی علم ما به القرآن و الاسلام . (از الاعلام زرکلی ).