ظنابیبلغتنامه دهخداظنابیب . [ ظَ ] (ع اِ) ج ِ ظُنبوب . || قَرَع َ ظنابیب الأمر؛ خوار گردانید آن را و رام کرد. یا آماده ٔ جنگ گردید و درآمد در امورِ شِداد.
