ظماءةلغتنامه دهخداظماءة. [ ظَ ءَ ] (ع مص ) تشنه شدن یا سخت تشنه شدن . ظِماء. || ظماءةِ مرد؛ سیرت بد و طبیعت زشت و کمی انصاف او نسبت به همصحبتان خود.