طین ارضی
لغتنامه دهخدا
طین ارضی . [ ن ِ اَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام سنگی است . حمداﷲ مستوفی در نزهة القلوب در ضمن احجار معدنی این نام آورده گوید: سرد است بدرجه ٔ اول و خشک به دوم . ریش امعا و رفتن خون از زخم و خون برآمدن از ریش دهن و مرض سبل را مفید است . (نزهة القلوب خطی ).
