طپق زدن
لغتنامه دهخدا
طپق زدن . [ طُ پ ُ زَ دَ ] (مص مرکب ) طپق زدن اسب . از مچ پای لغزیدن . به هم سائیدن دو مچ پای از داخل .
- طپق زدن زبان ؛ حرفی را بجای حرفی دیگر ادا کردن ، چنانکه «لام » را بجای «را».
- طپق زدن زبان ؛ حرفی را بجای حرفی دیگر ادا کردن ، چنانکه «لام » را بجای «را».
