طهمللغتنامه دهخداطهمل . [ طَ م َ ] (ع اِ) چیزی که از لمس آن حجم او بزودی محسوس نشود. || (ص ) زن باریک تن . || مرد فربه زشت خلقت . || مرد بدسرشت .(منتهی الارب ) (آنندراج ). طهمله ، مؤنث . ج ، طهامل .
