طمین

طمین . [ طِم ْ می ] (اِخ ) شهری است به روم . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). جائیست ببلاد روم و آن بنام بانی آنجا طمین بن الروم بن الیفزبن بن سام بن نوح موسوم گشته است . ابوتمام ذکر آن در شعر خویش آرد در قصیدتی بمدح خالدبن یزیدبن مزید :
و لما رأی ̍ توفیل آیاتک التی
اذاما اتلأبّت لایقاومها الصلب
تولی و لم یأل الردی فی اتباعه
کأن الردی فی قصده هائم صب
کأن بلاد الروم عمت بصیحة
فضمت حشاها او رغا وسطها السقب
بصاغرة القصوی و طمین و اقتری
بلاد قرنطاؤوس وابلک السکب .

(از معجم البلدان ).