طالب علمانه
لغتنامه دهخدا
طالب علمانه . [ ل ِ ب ِ ع ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی مرکب ، ق مرکب ) طلاب . چون طالب علمان :
بسته زیر گلو از غالیه تحت الحنکی [ کبک ]
پیرهن دارد زین طالب علمانه یکی .
بسته زیر گلو از غالیه تحت الحنکی [ کبک ]
پیرهن دارد زین طالب علمانه یکی .
منوچهری .