ضجعة

ضجعة. [ ض ِ ع َ ] (ع اِ) سستی . (منتهی الارب ). کَسَل . || نوعی از خوابیدن بپهلو. هیئت اضطجاع . (منتخب اللغات ). هیئت بر پهلو خفتن . یقال : هو حسن ُالضجعة. و فی الحدیث کانت ضجعته صلی اﷲ علیه و سلم اَدماً حشوها لیف ؛ یعنی فرشی که بر آن می خفت . (منتهی الارب ). و در تاج العروس گوید: و اماالحدیث کانت ضجعة رسول اﷲ ادماً حشوها لیف فتقدیره کانت ذات ضجعته او ذات اضطجاعه فراش ادم حشوها لیف .