صورت پرستیدن
لغتنامه دهخدا
صورت پرستیدن . [ رَ پ َ رَ دَ ] (مص مرکب ) عشق داشتن به صورت . پرستیدن جمال . مهر ورزیدن به نیکوصورتان :
نبندم دل دگر در صورت کس
از این صورت پرستیدن مرا بس .
|| توجه داشتن به ظاهر. بمعنی نگریستن از جسم به جان نپرداختن :
تو این صورت خود چنان می پرستی
که تا زنده ای ره به معنی ندانی .
نبندم دل دگر در صورت کس
از این صورت پرستیدن مرا بس .
نظامی .
|| توجه داشتن به ظاهر. بمعنی نگریستن از جسم به جان نپرداختن :
تو این صورت خود چنان می پرستی
که تا زنده ای ره به معنی ندانی .
سعدی .