صوبه دارلغتنامه دهخداصوبه دار. [ ص َ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ صوبه . حاکم وفرمانروای صوبه : ناصرخان حاکم و صوبه دار آن مملکت روانه ٔ جلال آباد و از آنجا به پیشاور... آمد. (مجمل التواریخ گلستانه ص 77). رجوع به صوبه شود.
