صواحب
لغتنامه دهخدا
صواحب . [ ص َ ح ِ ] (ع اِ) ج ِ صاحبة.(اقرب الموارد). || ج ِ صاحب :
اگر آنکه داری سر میزبانی
ز ما به نبینی انیس و صواحب .
حسن متکلم (از مجمعالفصحاء چ 1 تهران ج 2 ص 14) .
اگر آنکه داری سر میزبانی
ز ما به نبینی انیس و صواحب .
حسن متکلم (از مجمعالفصحاء چ 1 تهران ج 2 ص 14) .