صنع

صنع. [ ص َ ] (ع مص ) کردن و ساختن چیزی را. || نیکو تیمار کردن اسب را. || (اِ) جانورکی یا مرغی است . || (ص ) رجل صنعالیدین ؛ مرد چربدست و باریک کار و ماهر در کار و پیشه ٔ خود. (منتهی الارب ). رجوع به ماده ٔ قبل و دو ماده ٔ ذیل شود.