صلقعةلغتنامه دهخداصلقعة. [ ص َق َ ع َ ] (ع مص ) گردن زدن . || موی سر ستردن . || سختی و شدت کردن کسی را. || مفلس شدن . (منتهی الارب ). رجوع به صَلفَعَة شود.
