صدمت
لغتنامه دهخدا
صدمت . [ ص َ م َ ] (ع اِ) آسیب . (دهار). آزار :
اگر طاقت نداری صدمت پیل
چرا باید که بر موران نهی پای .
|| ضرب . کوب : بصدمتی که اگر کوه آهنین بودی از جای برکندی . (گلستان ). رجوع به صدمة شود.
اگر طاقت نداری صدمت پیل
چرا باید که بر موران نهی پای .
سعدی .
|| ضرب . کوب : بصدمتی که اگر کوه آهنین بودی از جای برکندی . (گلستان ). رجوع به صدمة شود.