صبح سعادت
لغت‌نامه دهخدا
صبح سعادت . [ ص ُ ح ِ س َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آغاز خوشبختی :
نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
گذر بکوی فلان کن در آن زمان که تو دانی .
نسیم صبح سعادت محمد است و علی
شفیع روز قیامت محمد است و علی .
|| قسمی خربزه است .
نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
گذر بکوی فلان کن در آن زمان که تو دانی .
حافظ.
نسیم صبح سعادت محمد است و علی
شفیع روز قیامت محمد است و علی .
؟
|| قسمی خربزه است .
