صائرةلغتنامه دهخداصائرة. [ ءِ رَ ] (ع ص ، اِ) تأنیث صائر. گیاه خشک که بعداز سبز شدن خورده شود. (منتهی الارب ). و الصیور؛ الکلاء الیابس یؤکل بعد خضرته زماناً. (تاج العروس ).
