شیرین صنم
لغتنامه دهخدا
شیرین صنم . [ ص َ ن َ ] (اِ مرکب ) از اسمای محبوب است . (آنندراج ). یار شیرین ادا. بت شیرین حرکات . زیبارویی که گفتار و رفتار شیرین و دلپسند دارد :
چهره ٔ من چین گرفت از جور آن شیرین نگار
قامت من خم گرفت از زلف آن شیرین صنم .
چهره ٔ من چین گرفت از جور آن شیرین نگار
قامت من خم گرفت از زلف آن شیرین صنم .
میرمعزی (از آنندراج ).