شیث

شیث . [ ش َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن حیدرة مکنی به ابوالحسن ، ضیاءالدین مشهور به ابن الحاج قناوی . دانشمند و ادیب (511 - 599 هَ . ق .). مورد تکریم و احترام پادشاهان مصر بود و در سنین پیری نابینا گشت . او راست : الاشارة فی تسهیل العبارة (نحو)، تهذیب ذهن الواعی فی اصلاح الرعیة و الراعی (برای صلاح الدین ایوبی نوشته شده )، المعتصر من المختصر (نحو)، حز الغلاصم وافحام المخاصم (نحو) و تعلیقاتی در فقه و اللؤلؤ المکونة و الیتیمة المصونة (لغت ). و نیز او راست مکاتباتی با قاضی فاضل . (از اعلام زرکلی چ 2 ج 3 ص 265).