شگارآهنجلغتنامه دهخداشگارآهنج . [ ش ِ هََ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) آهنجنده ٔ شگار. بیرون کشنده ٔ شگار. ابزاری چوبین مر خبازان را که در سر آن قلابی آهنین است و بدان نان و یا چیزی دیگر از تنور درمی آورند. (ناظم الاطباء).
