شکنجه کش
لغتنامه دهخدا
شکنجه کش . [ ش ِ ک َ ج َ/ ج ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) شکنجه کشن-ده . آنکه تحت عذاب و شکنجه قرار دارد. (یادداشت مؤلف ) :
سپاه درد و غم از هر طرف هجوم کنند
که دل شکنجه کش عیشها و عشرتهاست .
سپاه درد و غم از هر طرف هجوم کنند
که دل شکنجه کش عیشها و عشرتهاست .
طالب آملی (از آنندراج ).