شکرکوزه
لغتنامه دهخدا
شکرکوزه . [ ش َ ک َ کو زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شاید مصحف شکرپوزه و شکربوزه باشد. (یادداشت مؤلف ) :
نادیده دهانت که گمان برد که هرگز
خوشتر ز شکرکوزه بود پسته سفالی .
|| نام گیاهی است . (یادداشت مؤلف ) :
همچو سگ دربدر به دریوزه
خوانده خرزهره را شکرکوزه .
نادیده دهانت که گمان برد که هرگز
خوشتر ز شکرکوزه بود پسته سفالی .
سیدحسن غزنوی .
|| نام گیاهی است . (یادداشت مؤلف ) :
همچو سگ دربدر به دریوزه
خوانده خرزهره را شکرکوزه .
سنایی .