شکرندهلغتنامه دهخداشکرنده . [ ش ِ ک َ رَ دَ / دِ ] (نف ) شکارکننده . || شکننده . درهم شکننده . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به شکردن و شکریدن شود.