شهرروا

شهرروا. [ ش َهَْ رْ رَ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سیم و زر رایج و سره را گویند. (برهان قاطع) (از انجمن آرا). زر و سیم رایج و سره . نقیض شهروا. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). زر و سیم که درشهر رایج باشد. (رشیدی ) (از جهانگیری ) :
نقره ٔ ما اگرچه شهررواست
پیش نقاد رای او شد رد.

شرف شفروه ای (از انجمن آرا).

تاسکه به نام شمس از لعل زدند
آهن ز طلا شهررواتر گشته ست .

ظهوری (از آنندراج ).

رجوع به شهروا شود.