شهترجلغتنامه دهخداشهترج . [ ش َ ت َ رَ ] (معرب ، اِ مرکب ) شهتره . شاهتره .لغتی است در شاهترج . نبات نافع ورقه و بزره للجرب والحکة. معرب شاهتره و معناه سلطان البقول . (از اقرب الموارد). و رجوع به شاهترج و شاهتره و شهتره شود.
