شنگولی
لغتنامه دهخدا
شنگولی . [ ش َ ] (ص نسبی ) منسوب به شنگول . رجوع به شنگول شود :
غلام همت شنگولیان و رندانم
نه زاهدان که نظر میکنند پنهانت .
|| دزد و راهزن :
ما لولی و شنگولی بی مکسب ومشغولی
جز مال مسلمانان مال که بریم آخر.
|| (حامص ) صفت شنگول . حالت و چگونگی شنگول . شنگول بودن .
غلام همت شنگولیان و رندانم
نه زاهدان که نظر میکنند پنهانت .
سعدی .
|| دزد و راهزن :
ما لولی و شنگولی بی مکسب ومشغولی
جز مال مسلمانان مال که بریم آخر.
مولوی .
|| (حامص ) صفت شنگول . حالت و چگونگی شنگول . شنگول بودن .