شمع سوختن
لغتنامه دهخدا
شمع سوختن . [ ش َ ت َ ] (مص مرکب ) شمع برافروختن . شمع افروختن . شمع روشن کردن . برافروختن شمع :
به مازندران آتش افروختند
به هر جای شمعی همی سوختند.
اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد
چراغ ازچشم شیران بر سر ویرانه می سوزد.
به مازندران آتش افروختند
به هر جای شمعی همی سوختند.
فردوسی .
اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد
چراغ ازچشم شیران بر سر ویرانه می سوزد.
صائب (از آنندراج ).